- байлама
- зат.Әйелдер басқа салатын шағын, жеңіл орамал, жаулық.зат. жерг.Су ұстағыш бөгет.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
байлама
Смотреть что такое "байлама" в других словарях:
байлауыш — зат. сөйл. Байлама … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
маштық — (Гур., Тең.) машты (қ.) бекітетін арқан. Келген қайықты м а ш т ы қ қ а байлама. М а ш т ы қ үзілсе шаруаң шамалы болар (Гур., Тең.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
сақина — салмақ. этногр. сөйл. Сақинатастау. «Хан қалай?», «орамал тастамақ», «с а қ и н а с а л м а қ» … Қойшы, «тізкиім байламақтан» өзгесі тегіс ойналды (М.Мағауин, Қиянда., 92). Жастар жағы шамасы «көрші» не «с а қ и н а с а л м а қ» ойынына кірісті… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
тізкиім — зат. жерг. Ішкиім. Қоян жүрек қорқақтығы үшін басына әйелдердің т і з к и і м і н орап, бетіне күйе жағып, ел алдында масқараға ұшырайды (Ә.Кекілбаев, Үркер, 78). Тізкиім байламақ. этногр. Ұлттық ойындардың бір түрі. Ата қазақтың қыз бен жігітті… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
